تحلیل تغییرات زمانی مکانی اراضی پردانان پیرانشهر با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین

امروزه گسترش جوامع انسانی و تسلط بیشتر بر محیط زیست، سبب شده تا تغییرات محیطی سریع تر و گسترده تر از قبل به وقوع بپیوندند. این مسئله وسعت عرصه های طبیعی را کاهش و پراکندگی و انقطاع آن را افزایش می دهد. هدف از این پژوهش ارزیابی تغییرات زمانی و توزیع مکانی اراضی پردانان پیرانشهر به کمک سنجش از دور و با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین در یک بازه زمانی ده ساله است که برای برنامه ریزی های فعلی و آتی استفاده از سرزمین به منظور توسعه پایدار حائز اهمیت می باشد. برای تهیه نقشه کاربری اراضی از تصاویر ماهواره ای لندست استفاده شد. به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی در این بازه زمانی از سنجه های تعداد لکه، تراکم لکه، درصد پوشش، بزرگ ترین لکه در سطح کلاس و از سنجه های تعداد لکه ها، تراکم لکه، تنوع شانون و پیوستگی در سطح سیمای سرزمین در نرم افزار فراگستتس استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از سنجه ها در دو سطح بیانگر آن است که به طور کلی، سیمای سرزمین تکه تکه تر، از نظر شکلی پیچیده تر، نامنظم تر و از نظر مقدار یکپارچگی عناصر ساختاری، ناپیوسته تر (از 01/39 به 06/33 درصد) و از نظر نوع کاربری پوشش موجود در واحد سطح متنوع تر (از 04/1 به 15/1) شده است.