تعامل با ذینفعان راهبردی از طریق مدل تعاملی

شناخت درست و کامل ذینفعان یکی از بخش های اصلی و هنر تصمیم گیری راهبردی است. بانک ها بعنوان بخش مهمی از اقتصاد کشور با ذینفعان متعددی و حساسی مواجه اند و تغییرات مختلفی را در ساختار ذینفعان خود تجربه می کنند. شناخت و طبقه بندی درست این ذینفعان و اتخاذ استراتژی مناسب برای تعامل با آنان یکی از راهکارهای بهبود عملکرد است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مدیریت تعامل بانک با ذینفعان راهبردی انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر داده ها، کیفی و از نظر ماهیت و روش اجرای آن داده بنیاد است. راهبرد نمونه گیری، هدفمند و روش آن گلوله برفی بوده است. سنجش اعتبار درونی (قابلیت اعتبار) یافته ها، با مقایسه نتایج با مبانی نظری و تایید خبرگان و تایید دقت و صحت داده ها، با روش، بررسی به وسیله اعضای پژوهش و روایی فرم مصاحبه از طریق روایی محتوایی انجام شده است. نتایج به دست آمده حاصل از سه مرحله مصاحبه، اجرای فن دلفی و بارش مغزی، دو بعد؛ شناسایی ذینفعان راهبردی شامل چهار مولفه (قدرت، نفوذ، تاثیرگذاری، منافع و مشروعیت) و تعامل با ذینفعان راهبردی شامل شش مولفه (سیاست گذاری، قوانین و مقررات، اداره و سازماندهی، کنترل و نظارت، تامین منابع و فروش خدمات) ، که از 76 شاخص حاصل شده اند.