تاثیر رتبه مسئولیت پذیری اجتماعی بر برآورد سرمایه گذاران از ارزش بنیادی شرکت

هدف این پژوهش بررسی تاثیر رتبه مسئولیت پذیری اجتماعی بر برآورد سرمایه گذاران از ارزش بنیادی شرکت است. با عنایت به عدم رتبه بندی شرکت ها از نظر مسئولیت پذیری اجتماعی در ایران، برای تعیین رتبه مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت های پذیرفته شده در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران از پرسش نامه ای بومی سازی شده با مقیاس لیکرت 5 نقطه ای شامل 130 سوال در نه حوزه اصلی 1-حوزه اقتصادی 2-مشارکت اجتماعی 3-نظام راهبری شرکتی 4-حقوق انسانی و شایسته سالاری 5-زیست محیطی و توسعه پایدار 6-مذهبی 7-محصولات 8-حوزه اخلاق (سازمانی،حرفه ای، اجتماعی) 9-فرهنگی استفاده شده است. برای آزمون روایی تحقیق، پرسش نامه به شکل مقدماتی تهیه شد و بعد از تکمیل آن، نظر خبرگان اخذ و اصلاحات نهایی به عمل آمد و برای آزمون پایایی پاسخ های اخذ شده از 319 شرکت بورسی و فرابورسی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. این پژوهش از نوع پیمایشی در حوزه تحقیقات اثباتی حسابداری و از حیث هدف، از نوع پژوهش بنیادی است. روش پژوهش حاضر از نوع استقرایی و پس رویدادی است. داده های تحقیق حاضر مقطعی بوده و جامعه آماری تحقیق، تمام شرکت های بورسی و فرا بورسی است که صورت مالی سال 1394 آنها در دسترس است. آزمون فرضیه های تحقیق در محیط آزمایشی جهت بررسی تاثیر رتبه مسئولیت پذیری اجتماعی بر برآورد سرمایه گذاران از ارزش بنیادی شرکت انجام شده است که برآورد ارزش بنیادی 319 شرکت توسط 30 نفر از بین فعالان بازار سرمایه و سرمایه گذاران حرفه ای با استفاده از مدل سود باقی مانده پن من 2009 صورت گرفته است. برای آزمون فرضیه ها از آزمون رگرسیون چند متغیره و آزمون تی وابسته یا زوجی و آزمون والد استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد سرمایه گذاران با آگاهی از رتبه مسئولیت پذیری اجتماعی می توانند برآورد دقیق تری از ارزش های بنیادی شرکت نمایند. به بیان دیگر، برآورد سرمایه گذاران بدون آگاهی از رتبه مسئولیت پذیری و با استفاده صورت مالی سنتی، از ارزش بنیادی شرکت در زمانی که عملکرد مسئولیت اجتماعی منفی (مثبت) ، بیشتر (کمتر) از واقع است. درنتیجه، اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی بار اطلاعاتی داشته و جزء اطلاعات مربوط در تصمیم گیری سرمایه گذاران محسوب می شود.