اثر عملیات پیش آماده سازی پلاسمای آرگون و اکسیژن بر مقدار کربوکسیل سلولز بازیابی اکسید شده

یکی از روش های اصلاح سطح مواد قرار دادن آن ها در معرض تخلیه پلاسما است که می تواند منجر به ایجاد ویژگی های فیزیکی و شیمیایی جدید در سطح پلیمر شود. سلولز و سلولز اصلاح شده به عنوان یک زیست ماده، دارای ویژگی های دلخواهی برای کاربرد در مصرف های پزشکی، مراقبت سلامت و داروسازی است. به ویژه سلولز اکسید شده که به دلیل ویژگی های برجست های مانند: قابلیت جذب در بدن، خاصیت ضد باکتریایی، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش تاثیر عملیات پیش آماده سازی پلاسمای آرگون و اکسیژن بر مقدار کربوکسیل نمونه سلولز اکسید بازیابی شده مورد بررسی قرار گرفت. نخست شرایط بهینه برای اکسایش سلولز بازیابی شده با استفاده از سامانه اکسایش HNO3-Cu در مقدارهای گوناگون غلظت اسید و زمان اکسایش بر مقدار کربوکسیل بررسی شد. نتیجه های به دست آمده از تیتراسیون و آنالیز FT-IR افزایش گروه های کربوکسیل را از 8/12 % به 9/16 % در نتیجه پیش آماده سازی با پلاسمای اکسیژن نشان داد. از سویی کاهش مقدار کربوکسیل (02/10 %) در نمونه هایی که پیش از اکسایش تحت اثر پلاسمای آرگون قرار گرفته اند، دیده شد. با توجه به تصویرهای SEM، پیش آماده سازی با پلاسمای آرگون و اکسیژن سبب تخریب سطح نمونه های سلولز شده است. آنالیز XRD هیچ اختلافی را در ساختار بلوری پس از عملیات پلاسما نشان نداد.