سنجش پیاده مداری محله های شهری با استفاده از شیوه واک اسکور، مورد مطالعاتی: محله پارک لاله و محله ایوانک

امروزه موضوع پیاده مداری در دنیا از حالت شعار خارج شده است. پیاده مداری، با توجه به منافع زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، ادراک محیطی و ارتقا ایمنی و امنیتی که دارد، به موضوعی کلیدی در مباحث شهرسازی تبدیل شده است. در یک محله پیاده مدار باید طراحی خیابان ها و خانه ها و نحوه استقرار تسهیلات و ارائه خدمات به گونه ای باشد که به طور طبیعی افراد را به تحرک جسمانی و اجتماعی در طول زندگی روزمره محله ای وادار کند. توجه به درک معیارهای تاثیر گذار از نظر ساکنین در سنجش میزان قابلیت پیاده مداری یک محله، از موضوعات مهمی است که باید مورد توجه قرار بگیرد. از این رو پژوهش حاضر سعی کرده است پس از معرفی و بررسی برخی شیوه های مختلف برای سنجش میزان پیاده مداری در محله ها شهری، به معرفی شیوه آمریکایی واک اسکور می پردازد. واک اسکور با بررسی ویژگی های کالبدی راه و نیز امتیازدهی به کاربری های جاذب پیاده با در نظر گرفتن فاصله آن ها از مبدا، میزان پیاده مداری در یک مسیر مشخص را تعیین می کند. به منظور عینی شدن نتایج این شیوه، در این مقاله وضعیت پیاده مداری در دو محله از شهر تهران مورد سنجش و مقایسه قرار می گیرد. یکی از این محله ها، محله ایوانک در شهرک غرب با الگوی آمریکایی و دیگری محله پارک لاله در بافت محله محور در بخش میانی شهر می باشد. نتایج حاصله از سنجش پیاده مداری با استفاده از واک اسکور در این دو محله حاکی از آن است که امتیاز پیاده محله پارک لاله بالاتر از محله ایوانک می باشد و در نتیجه وضعیت پیاده مداری در محله پارک لاله به مراتب بهتر از محله ایوانک می باشد.