تاثیر سرکوب ژن تلومراز ترانس کریپتاز معکوس بر کاهش بقاء و تغییرات چرخه سلولی سرطان معده

تلومراز آنزیم ریبونوکلئوپروتئینی مسئول حفظ طول تلومر می باشد. تلومراز ترانس کریپتاز معکوس 1 از اجزای اصلی و زیر واحد کاتالیتیکی آنزیم تلومراز می باشد و در سلول هایی که فعالیت تلومراز دارند بیان می شود اما در سلول های سوماتیک طبیعی قابل سنجش نمی باشد. با توجه به بیان اختصاصی hTERT در اکثر سلول های سرطانی می توان از بیان آن به عنوان یک عامل تمایز بین سلول های سرطانی و سلوهای طبیعی یاد کرد. به نظر می رسد مهار بیان hTERT به عنوان استراتژی درمانی انتخابی در مهار فعالیت تلومراز مطرح باشد. یکی از ابزار های اختصاصی مهار ژن ها استفاده از RNA های دو رشته ای کوچک ) )siRNA می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر سرکوب ژن hTERT بر بقای سلولی و چرخه سلولی سرطان معده می باشد. در این مطالعه از رده سلولی سرطان معده انسان 2 در محیط کشت RPMI 1640 حاوی 10 درصد FBS و 1 درصد آنتی بیوتیک های پنی سیلین/ استرپتومایسین استفاده شده است. سرکوب ژن hTERT به وسیله FlexiTube siRNA انجام شد. تاثیر سرکوب ژن hTERT بر درصد بقای سلول ها با استفاده از تکنیک MTT توسط الایزا ریدر در 570 نانومتر و درصد فاز های سلولی چرخه سلولی با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری و توسط رنگ آمیزی DAPI مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این مطالعه نشان می دهد که درصد بقای سلولی مستقل از غلظت siRNA و وابسته به زمان می باشد. به طوری که با مقایسه غلظت های 0/1 μl ،0/05 μl و 0/15 μl از hTERT siRNA تغییر معنی داری در نرخ بقای سلول مشاهده نشد، در حالی که 48 ساعت پس از تیمار، نرخ بقای سلول به طور معنی داری p = 0/02( ( در سلول های تیمار شده در هر سه غلظت siRNA در مقایسه با سلول های کنترل پایین تر بود. آنالیز داده های فلوسایتومتری نیز به دلیل افزایش جمعیت سلولی در فاز G1 و کاهش در فاز S در زمان 36 ساعت پس از تیمار در مقایسه با کنترل توقف چرخه سلولی را نشان می دهد. کاهش معنی دار بیان hTERT منجر به القای آپوپتوز، کاهش بقا و رشد سلولی و توقف چرخه سلولی می شود.