نقش سبک های دلبستگی و مشکلات هیجانی مادران در احساس تنهایی ، با واسطه گری سبک های هویت در دختران نوجوان دبیرستانی

هدف پژوهش تدوین الگوی پیش بینی احساس تنهایی دختران نوجوان دبیرستانی شهر تهران بر اساس سبک های دلبستگی، مشکلات هیجانی مادران و نقش واسطه گری سبک های هویت دختران نوجوان دبیرستانی است. در این پژوهش جامعه آماری را دانش آموزان پایه نهم (و مادرانشان) در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل داده اند که از روش نمونه گیری خوشه ایاستفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های احساس تنهایی راسل (1984) ، سبک دلبستگی کولینز و رید (1990) ، مشکلات هیجانی لابیوند (1995) و سبک هویت برزونسکی (1996) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از روش های آمار توصیفی و از آمار استنباطی به منظور طراحی یک الگوی مناسب از تحلیل مسیر برای پیش بینی احساس تنهایی در دانش آموزان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های دلبستگی، مشکلات هیجانی مادران و سبک های هویت با احساس تنهایی دختران رابطه وجود دارد. هم-چنین، یافته¬های این پژوهش نشان داد که احساس تنهایی زمانی به وجود می آید که فرد سبک دلبستگی ایمن یا ناایمن را همزمان با بودن یا نبود مشکلات هیجانی مادران تجربه می کند و تاثیر این ارتباط بدین اندازه است که زمینه رشد مطلوب و یا آماده سازی بستر نامطلوب برای ایجاد احساس تنهایی، نداشتن هویت منسجم و عدم عاطفه مناسب را در زندگی نوجوان فراهم می¬سازد