اثر عصاره هیدروالکلی گیاه چویل بر اختلالات حرکتی و حافظه، در مدل حیوانی بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده ای به نام دوپامین ایجاد می شود. با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی گیاه چویل، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصاره این گیاه بر اختلالات حرکتی و حافظه در مدل حیوانی بیماری پارکینسون انجام شد. در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200 گرم) به پنج گروه شامل: 1-کنترل؛ 2-پارکینسونی شده و 3-گروه های پارکینسونی دریافت کننده عصاره چویل (با دوزهای100، 200 و400 میلی گرم برکیلوگرم) به روش گاواژ به مدت 14 روز تقسیم شدند. به منظور ایجاد مدل حیوانی پارکینسون، موش ها سم عصبی 6- هیدروکسی دوپامین را درون دسته قدامی _ داخلی (MFB) سمت چپ مغز دریافت کردند. یک روز بعد از آخرین گاواژ، تست های حرکتی و حافظه از موش ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد. 14 روز بعد از ضایعه در MFB، موش ها متعاقب تجویز آپومورفین در جهت راست به میزان بیش از 10 دور در هر دقیقه، چرخش 360 درجه داشتند. در تست های حرکتی گروه پارکینسونی، حفظ تعادل در روتارود (01/0>p) ، مدت زمان نگهداشتن دست ها روی میله افقی (001/0>p) ، سفتی عضلانی (001/0>p) ، طول قدم (001/0>p) و حافظه اجتنابی (001/0>p) نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی داری را نشان داد. همچنین عصاره چویل به طور معنی داری باعث بهبود انواع اختلالات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون شد و در دوز200 و 400 سبب بهبود حافظه در موش های پارکینسونی گردید (05/0>p). تجویز داخل صفاقی عصاره گیاه چویل دارای اثر حفاظتی در برابر 6- هیدروکسی دوپامین در مدل تجربی بیماری پارکینسون می باشد.