استفاده از عصاره آنزیمی لاکتوباسیلوس کازئی، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا جهت تولید پنیر اصلاح شده آنزیمی

به دنبال تمایل مصرف کنندگان برای محصولات غذایی دارای عطر پنیر، تقاضای تولید طعم های پنیری نیز رو به افزایش می باشد. در حال حاضر اقتصادی ترین روش جهت تولید طعم های پنیری تولید پنیر اصلاح شده آنزیمی (EMC) می باشد. هدف از این تحقیق تولید عصاره آنزیمی لاکتوباسیلوس کازئی، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا و اندازه گیری فعالیت پروتئینازی و لیپازی عصاره های آنزیمی تولید شده سپس بررسی اثر آن ها در تولید پنیر بود. در این تحقیق جهت تولید آنزیم توسط آسپرژیلوس از روش تخمیر جامد استفاده گردید و برای تخریب سلول های لاکتوباسیلوس کازئی از لیزوزیم و اولتراسوند استفاده شد. به منظور تولید EMCs بعد از تولید دوغآب پنیر (Cheese slurry) عصاره آنزیمی لاکتوباسیلوس کازئی جهت تولید EMC1، ترکیبی از عصاره آنزیمی آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا جهت تولید EMC2 و مخلوطی از عصاره آنزیمی لاکتوباسیلوس کازئی، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا جهت تولید EMC3 به آن اضافه گردید سپس به مدت 48 ساعت در°C37 گرمخانه گذاری شد و ارزیابی پروتئولیز و لیپولیز انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره آنزیمی تولید شده توسط لاکتوباسیلوس کازئی U/ml80 فعالیت پروتئازی و U/ml103 فعالیت لیپازی داشت و عصاره های آنزیمی تولید شده بوسیله آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا به ترتیب U/ml240 و U/ml155 فعالیت لیپازی و پروتئازی داشتند. ارزیابی پروتئولیز در EMCs با روش اندازه گیری ازت محلول، ازت محلول در تری کلرواستیک اسید و اندازه گیری میزان اسید های آمینه آزاد و ارزیابی لیپولیز بوسیله GC و اندازه گیری عدد اسیدی انجام شد و مشاهده شد که بیشترین لیپولیز در EMC3 رخ داده است. بیشترین پذیرش کلی در ارزیابی حسی مربوط به EMC3 بود که تفاوت معنی داری با پنیر تجاری چدار نداشت. نتایج نشان می دهد که ترکیب عصاره های آنزیمی لاکتوباسیلوس کازئی، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا بیشترین تاثیر را بر پروتئولیز و لیپولیز دارد و می توان از این ترکیب در تولید پنیرهای اصلاح شده آنزیمی با طعم بیشتر و زمان رسیدگی کوتاهتر بهره برد.