تاثیر کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری خشکی ناحیه ریشه بر خصوصیات کمی و کیفی میوه کیوی

کم آبیاری به عنوان یک عامل تنش زا بر ویژگی های رویشی و فیزیولوژیک گیاهان اثر می گذارد. به منظور بررسی اثر میزان آب آبیاری و روش اعمال کم آبیاری بر عملکرد و پارامترهای کمی و کیفی کیوی رقم هایوارد، آزمایشی در یکی از باغ های منطقه هادی شهر کیلومتر 5 شهرستان بابلسر، با 5 تیمار و 3 تکرار، طی دو سال زراعی انجام شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: آبیاری کامل (تامین 100 درصد نیاز آبی)، کم ‏آبیاری تنظیم شده (DI) در دو سطح 60 و 70 درصد و آبیاری خشکی ناحیه ریشه (PRD) در دو سطح 60 و 70 درصد. بررسی اثر تیمارها با اندازه گیری خصوصیات کمی و کیفی نمونه های میوه شامل: حجم، ابعاد میوه در جهت های مختلف، وزن تازه و خشک، رطوبت، اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول در مرحله رسیدگی انجام شد. مقدار آب مصرفی تیمار آبیاری کامل در کل فصل رشد و اعمال تیمارهای کم آبیاری به ترتیب برابر با 239 و 141 میلی متر بود. میزان صرفه جویی آب در تیمارهای کم ‏آبیاری نسبت به آبیاری کامل در کل دوره رویش و دوره اعمال تیمارهای کم آبیاری در سطح 70 درصد، به ترتیب 15/33و 26/25و در سطح 60 درصد به ترتیب 16/79و 28/75درصد بوده است. براساس مقایسه میانگین بین تیمارهای آبیاری در مرحله برداشت، اثر تیمارها بر وزن تازه و خشک، حجم و بعد Y و Z معنی دار، ولی بر بعد X، مواد جامد محلول، رطوبت و اسید غالب میوه معنی ‏دار نمی باشد. نتایج حاکی از آن است که اعمال تیمارهای کم ‏آبیاری، علاوه بر بهبود کیفیت میوه، راهکاری برای سازگاری با معضل بحران آب و نیل به یک کشاورزی پایدار است.