تبخیر از سطح خاک سنگریزه ای بدون پوشش، متاثر از مقدار سنگریزه و بافت خاک

در کشت دیم، کاهش هدر رفت رطوبت خاک از مهم ترین عوامل موفقیت محسوب می گردد. در تحقیق حاضر، به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف سنگریزه و بافت خاک بر میزان رطوبت خاک فاقد پوشش، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع بافت خاک لومی شنی، لومی و سیلتی رسی حاوی صفر، 10، 20 و 30 درصد حجمی سنگریزه بودند. نتایج نشان داد که هر دو عامل بافت و سنگریزه تاثیر آماری معنی داری بر مقدار آب موجود در خاک دارند. بطوریکه بیشترین میزان درصد کاهش آب خاک در خاک سیلتی رسی با 20 درصد حجمی سنگریزه (4/99 درصد) و کمترین میزان آن در خاک لومی با 10 درصد حجمی سنگریزه (1/88 درصد) اتفاق افتاد. بررسی اثر بر هم کنش بین بافت و درصد سنگریزه نیز، تنها بر تبخیر تجمعی از سطح خاک معنی دار بود. بطوریکه افزایش حجم سنگریزه باعث کاهش درصد حجمی خاک و در نتیجه کاهش آب موجود در خاک و تبخیر گردید. بنابراین جمع آوری سنگریزه های مزرعه و استفاده از آن ها به عنوان خاکپوش و یا کشت در مناطقی که سنگریزه-های کمتری وجود دارد، کمک شایانی به حفظ رطوبت خاک در کشت دیم خواهد کرد.