ارزیابی تنوع ژنتیکی زیره با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره چوچاخ (Eryngium planum)
گیاهان دارویی اهمیت خاصی در تامین بهداشت و سلامتی جوامع از لحاظ درمان و پیشگیری از بیماری ها دارند در این میان گیاه دارویی زیره (سیاه و سبز) در جایگاه خاصی قرار گرفته است. تعیین فاصله ژنتیکی بین دو گروه (10 جمعیت) زیره سبز و سیاه براساس نشانگرهای SSR، هدف این تحقیق می باشد. در زیره سبز تعداد قطعه از 2 (Ealp024) تا 5 (Ealp245 و Ealp741) متغیر با میانگین 25/3 و در زیره سیاه از 2 (Ealp017، Ealp741، Ealp1349 و EalpD268) تا 6 (Ealp1479 و Ealp024) با میانگین 5/3 به دست آمد. میزان شاخص چندشکلی در زیره سبز از 48/0 (Ealp024) تا 89/0 (Ealp017) با میانگین 61/0 و در زیره سیاه از 32/0 (Ealp741) تا 8/0 (Ealp1479) با میانگین 61/0 مشاهده گردید. بیش ترین میزان تنوع شانن (28/0) و تنوع نی (20/0) مربوط به زیره سیاه نیشابور و زیره سیاه جندق و کم ترین میزان شاخص تنوع شانن (057/0 و 056/0) و نی (04/0) مربوط به زیره سبز سبزوار و زیره سبز نیشابور بود. دورترین جمعیت ها در بین زیره های سبز، زیره سبز سبزوار و زیره سبز گز برخوار و در بین زیره های سیاه، زیره سیاه کرمان و زیره سیاه نیشابور بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که 85 درصد تغییرات ژنتیکی، درون جمعیت ها و 15 درصد در بین جمعیت ها بود. نشانگرهای SSR که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت برگرفته از چوچاخ بودند و توانستند در زیره سبز و سیاه نیز تکثیر شوند که می تواند دلیلی بر روند تکاملی و مناطق حفاظت شده مشترک بین زیره و چوچاخ باشد.
تنوع ژنتیکی ، زیره سبز ، زیره سیاه ، SSR
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.