تحلیل فراوانی سیلاب با استفاده از رویکرد قانون توانی (مطالعه موردی: حوضه آبریز دز)

در مطالعه حاضر، تحلیل فراوانی سیلاب حوضه آبریز دز در دوره آماری 91-1335 با استفاده از رویکردهای قانون توانی (PL) و توزیع های متداول آماری انجام شد. ابتدا سری های جزیی سیلاب با استفاده از قانون توانی با فواصل زمانی 7، 14، 30 و 60 روزه استخراج و با سری حداکثر سالانه مقایسه شد. نتایج نشان داد که سری حداکثر سالانه، برای تحلیل فراوانی سیلاب حوضه آبریز دز مناسب نیست و سری جزیی 30 روزه حاصل از قانون توانی، مطابقت بهتری با وضعیت جریان این حوضه دارد. استقلال و ایستایی سری جزیی سیلاب 30 روزه با استفاده از آزمون والد- ولفوویتز (W-W) بررسی و استقلال سری موردنظر تایید شد. در مرحله بعد، توزیع توانی و توزیع های متداول آماری بر داده های سیلاب حوضه آبریز دز برازش داده و عملکرد هر توزیع با استفاده از آماره های جذر میانگین مربعات نرمال شده (NRMSE) و معیار نش- ساتکلیف (NS) بررسی شد. مقدار آماره های NS و NRMSE برای توزیع توانی در ایستگاه تنگ پنج بختیاری به ترتیب برابر با 99/0 و 75/2 محاسبه شد که نسبت به سایر توزیع ها از عملکرد بسیار بهتری برخوردار بوده و در ایستگاه های تنگ پنج سزار (96/0=NS و 12/5=NRMSE) و تله زنگ (98/0=NS و 40/3=NRMSE) نیز با اختلاف بسیار اندکی در رتبه دوم بهترین توزیع قرار گرفت. با توجه به اینکه عملکرد توزیع توانی در برآورد سیلاب حوضه آبریز دز بسیار مناسب و محاسبه ضرایب و کاربرد آن نسبت به توزیع های احتمالاتی آسان است، می تواند به عنوان توزیع برتر حوضه آبریز دز پیشنهاد شود.