تعیین مقدار مناسب تغذیه در دشت دامغان ایران به منظور جلوگیری از افت سطح ایستابی

آب های زیرزمینی به عنوان یکی از منابآب های زیرزمینی به عنوان یکی از منابع آب شیرین در معرض برداشت بی رویه قرار دارند. آبخوان آزاد دشت دامغان که در مجاورت کویر مرکزی ایران قرار دارد، به علت برداشت های غیر اصولی با کسری مخزن روبرو شده است. این تحقیق به منظور تعیین میزان کسری مخزن برای جلوگیری از افت بیش از حد سطح ایستابی انجام شده است. در این بررسی با استفاده از روش فازی در قالب سه مدل به همراه نه زیر مدل مربوط به آن تهیه شده است. سه مدل براساس تغییرات سطح ایستابی در واحد متر در سه سطح افت کم]7/0-0 [، افت متوسط] 5/3-7/0 [و افت زیاد] 7-5/3 [از یکدیگر متمایز می شوند و در هر سه مدل میزان تغذیه و تغییرات افت سطح ایستابی به عنوان ورودی ها و کسری مخزن به عنوان خروجی تعیین شدند. در هر سه زیر مدل مربوط به یک مدل مقادیر 11، 21 و 31 میلیون متر مکعب به ترتیب به عنوان تغذیه طبیعی، و دو مقدار دیگر کسری مخزن بودند که در نه زیر مدل با نام مقادیر تغذیه وارد شدند. در ادامه برای تعیین کسری مخزن با در نظر گرفتن میزان سطح ایستابی به عنوان یک متغیر مقادیر متفاوتی برای خروجی بدست آمد؛ به طوری که در نهایت 12 نقطه از هر زیر مدل استخراج شد، سپس این نقاط با استفاده از توابع درجه دوم و درجه سوم مورد برازش قرار داده شدند. نتایج بدست آمده از نه زیر مدل نشان داد میزان تغذیه مناسب برای جبران کسری مخزن و جلوگیری از افت بی رویه سطح ایستابی 21 میلیون متر مکعب می باشد. ع آب شیرین در معرض برداشت بی رویه قرار دارند. آبخوان آزاد دشت دامغان که در مجاورت کویر مرکزی ایران قرار دارد، به علت برداشت های غیر اصولی با کسری مخزن روبرو شده است. این تحقیق به منظور تعیین میزان کسری مخزن برای جلوگیری از افت بیش از حد سطح ایستابی انجام شده است. در این بررسی با استفاده از روش فازی در قالب سه مدل به همراه نه زیر مدل مربوط به آن تهیه شده است. سه مدل براساس تغییرات سطح ایستابی در واحد متر در سه سطح افت کم] 7/0-0 [، افت متوسط] 5/3-7/0 [و افت زیاد] 7-5/3[از یکدیگر متمایز می شوند و در هر سه مدل میزان تغذیه و تغییرات افت سطح ایستابی به عنوان ورودی ها و کسری مخزن به عنوان خروجی تعیین شدند. در هر سه زیر مدل مربوط به یک مدل مقادیر 11، 21 و 31 میلیون متر مکعب به ترتیب به عنوان تغذیه طبیعی، و دو مقدار دیگر کسری مخزن بودند که در نه زیر مدل با نام مقادیر تغذیه وارد شدند. در ادامه برای تعیین کسری مخزن با در نظر گرفتن میزان سطح ایستابی به عنوان یک متغیر مقادیر متفاوتی برای خروجی بدست آمد؛ به طوری که در نهایت 12 نقطه از هر زیر مدل استخراج شد، سپس این نقاط با استفاده از توابع درجه دوم و درجه سوم مورد برازش قرار داده شدند. نتایج بدست آمده از نه زیر مدل نشان داد میزان تغذیه مناسب برای جبران کسری مخزن و جلوگیری از افت بی رویه سطح ایستابی 21 میلیون متر مکعب می باشد.