مشخصه های روان سنجی مقیاس خودکارآمدی ادراک شده معلمان برای آموزش اخلاقی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف آزمون مشخصه های روان سنجی مقیاس خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی دانش آموزان (TEMES؛ ناروائز، وایدیچ، ترنر و کمیلکو، 2008) در گروهی از معلمان انجام شد. 200 معلم (100 مرد و 100 زن) به مقیاس کارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی و نسخه کوتاه ابزار نیرومندی های منشی (SECS؛ فرنهام و لستر، 2012) پاسخ دادند. در این مطالعه، به منظور تعیین روایی عاملی و پایایی نسخه کوتاه ابزار نیرومندی منشی به ترتیب از روش های آماری تحلیل عاملی تاییدی و ضرایب همسانی درونی استفاده شد. همچنین، به منظور مطالعه روایی سازه مقیاس خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی ضریب همبستگی بین مقیاس های مقیاس خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی با نیرومندی های منشی گزارش شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی مقیاس خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی دانش آموزان نشان داد که در نمونه معلمان ایرانی ساختار دوعاملی مقیاس خودکارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی دانش آموزان مشتمل بر دو زیرمقیاس مثبت بودن معلم و فعالیت های آموزشی با داده ها برازش قابل قبولی داشت. نتایج مربوط به همبستگی بین زیرمقیاس های کارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی دانش آموزان با نیرومندی های منشی معلمان به طور تجربی از روایی سازه نسخه مقیاس خودکارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی دانش آموزان حمایت کرد. ضرایب همسانی درونی دو زیرمقیاس مثبت بودن معلم و فعالیت های آموزشی به ترتیب برابر با 80/0 و 81/0 به دست آمد. در مجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مقیاس کارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی دانش آموزان برای سنجش باور معلم درباره توانایی خود برای بهبود و اثرگذاری بر رفتار و منش اخلاقی دانش آموزان در معلمان ایرانی، ابزاری روا و پایا است.