مقایسه اضطراب سلامت ، حساسیت پردازش حسی و آسیب پرهیزی پرستاران شاغل در بخش های ویژه و بخش های عمومی بیمارستان

هدف از این پژوهش مقایسه اضطراب سلامت ، حساسیت پردازش حسی و آسیب پرهیزی پرستاران شاغل در بخش های ویژه و بخش های عمومی بیمارستان بود. روش پژوهش حاضر زمینه یابی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه این پژوهش عبارت بود از کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر ایلام در سال 1394. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس نمونه ای شامل 120 پرستار در دو گروه 60 پرستار شاغل در بخش های ویژه و 60 پرستار شاغل در بخش های عمومی ، انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطراب سلامت نسخه اصلی فرم کوتاه (SHAI) ، پرسشنامه حساسیت پردازش حسی آرون و آرون (1997) و پرسشنامه آسیب پرهیزی (گرفته شده از پرسشنامه سرشت ومنش کلونینجر (TCI) استفاده شد. . داده های به دست آمده از طریق تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و تک متغیری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی وجود تفاوت آماری معنی دار بین میانگین نمره های اضطراب سلامت با حساسیت پردازش حسی و آسیب پرهیزی در سطح (0001/ > p) در پرستاران بخش های ویژه و بخش های عمومی بود. یافته ها حاکی از آن بود که پرستاران بخش های ویژه اضطراب سلامت بیشتری در مقایسه با پرستاران بخش های عمومی تجربه می کنند. در بررسی متغیر حساسیت پردازش حسی و زیر مولفه های آن نیز نتایج نشان دادند که پرستاران بخش های ویژه نمره بالاتری در مقایسه با پرستاران بخش های عمومی دارند. با توجه به تاثیر اضطراب سلامت بر جنبه های جسمی و ذهنی پرستاران و تاثیر این مسئله بر فرآیند مراقبتی ارائه شده توسط آنان و همچنین تفاوت مشاهده شده در میزان آن در بخش های مختلف، ایجاد سیستم های حمایتی در بیمارستان ها برای ارائه هرچه بهتر مراقبت توسط پرستاران و ارتقای سلامت و افزایش کارایی جامعه موردنظر ، لازم به نظر می رسد.