تاثیر مس محلول در آب بر متابولیسم لوچ ماهی بهایی (Turcinoemacheilus bahaii

فلزات سنگین می توانند سبب بروز اختلالات پاتوفیزیولوژیکی مختلفی در آبزیان شوند. در این مطالعه، تاثیر غلظت های مختلف مس بر میزان متابولیسم لوچ ماهی بهایی (Turcinoemacheilus bahaii) مورد بررسی قرار گرفت. سپس غلظت کشنده (LC50-96h) مس برای گونه مورد نظر براساس پروتکل OECD, 203 تعیین شد. براساس میزان LC50-96hبه-دست آمده (mg/l 819/1) ، 40 قطعه ماهی با میانگین وزنی g 56/0±6/1 در 5 تیمار جداگانه در معرض مقادیر متفاوت مس از جمله تیمار شاهد (فاقد مس) ، تیمار مس (mg/l 910/0) به مدت 24 ساعت، مس (mg/l 455/0) به مدت 7 روز، مس (mg/l 182/0) به مدت 14 روز، مس (mg/l 091/0) به مدت 30 روز قرار گرفتند. سپس به منظور تعیین میزان متابولیسم، مصرف اکسیژن هر یک از ماهیان با استفاده از رسپیرومتر با جریان متناوب ثبت و میزان متابولسیم استاندارد (SMR) ، متابولیسم بیشینه (MMR) و محدوده هوازی (AS) محاسبه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که SMR ماهی تحت تاثیر مس به طور معنی داری (P<0. 05) کاهش می یابد. کمترینSMR مربوط به تیمار 30 روزه مس (mgO2/kg/h 86/14±9/43) بود که به میزان 30/70 درصد نسبت به گروه کنترل (mgO2/kg/h 73/12±1/148) کاهش داشت. اگرچه میزان متابولیسم بیشینه در تمامی تیمارهای مس اختلاف معنی داری را با گروه شاهد نشان نداد اما محدوده هوازی تنها در تیمار مس 14 روزه نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری (P<0. 05) افزایش یافت. باتوجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که مس منجر به تغییرات متابولیکی در لوچ ماهی می شود که این امر به نوبه خود سبب تغییر در تامین بودجه انرژی برای فعالیت های حیاتی جاندار مانند رشد، تغذیه و حتی تولید مثل می شود.