شناسایی مرز گنبد نمکی با استفاده از تلفیق نشانگرهای لرزه ای در محیط GIS

امروزه شناسایی و اکتشاف گنبدهای نمکی به منظور ذخیره سازی مواد هیدروکربنی و اکتشاف منابع هیدروکربنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از میان روش های ژئوفیزیکی، روش لرزه نگاری بازتابی یکی از بهترین روش هایی است که قابلیت شناسایی گنبد نمکی را داراست. هرچند تعیین دقیق مرزهای گنبد نمکی به دلیل میرایی شدید انرژی لرزه ای در نمک و تفاوت سرعت بالای انتشار موج در نمک نسبت به رسوبات دربرگیرنده آن، باعث شده است که شناسایی مستقیم گنبدهای نمکی و تعیین مرز آن ها از روی داده های لرزه ای بازتابی کمی مشکل باشد. نشانگرهای لرزه ای به عنوان ابزاری برای استخراج ویژگی های داده های لرزه ای می تواند به تفسیر و شناسایی گنبدهای نمکی و تعیین مرزهای آن کمک بسزایی کند. با توجه به این که هر نشانگر به تنهایی دارای اطلاعات مجزایی است؛ لذا ترکیب و تلفیق نشانگرها یکی از ابزارهایی است که می تواند اطلاعات جامعی از هدف موردنظر در اختیار مفسر قرار دهد؛ بنابراین امروزه تکنولوژی ترکیب چند نشانگری با اهداف مختلف در لرزه شناسی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر، تلفیق نشانگرهای لرزه ای با استفاده از روش فازی داده محور به منظور شناسایی مرز گنبد نمکی در محیط GIS است. در این راستا ابتدا تعدادی از نشانگرهای لرزه ای بافتی متداول بر روی داده لرزه ای به منظور شناسایی و تعیین محدوده گنبد نمکی اعمال گردید و نتایج هرکدام به صورت جداگانه مورد برسی قرار گرفت. سپس با استفاده از روش های وزن دهی فازی پیوسته، نشانگرهای مورد بررسی، فازی شدند. در مرحله بعد این لایه ها با استفاده از عملگرهای فازی تلفیق شده و در نهایت یک مدل واحد که حاوی اطلاعات تمام نشانگرهای مجزا است و مرزهای جانبی گنبد نمکی را با دقت بیشتری تعیین کرده است، به دست آمد. نتایج حاصل از داده های واقعی نشان می دهد که استفاده از روش وزن دهی فازی و تلفیق نشانگرها با استفاده از عملگر فازی توانسته مرزهای جانبی گنبد نمکی را به خوبی تعیین کند.