الکوی ساختاری رابطه سرمایه گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی و شکایات روان تنی در پرستاران

شکایات روان تنی در پرستاران از زمره متغیرهایی است که سلامت آن ها را در محیط های کاری تهدید می کند. به همین دلیل لازم است تا از طرق مختلف برای کاهش این نوع شکایات به آن ها کمک نمود. این پژوهش با هدف تعیین الگوی ساختاری رابطه سرمایه گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی و شکایات روان تنی در پرستاران اجرا شد. روش پژوهش همبستگی از نوع تعیین الگو، و جامعه آماری پژوهش را پرستاران بیمارستان امین در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آن ها 218 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه گذاری جمعی عاطفی با آلفای کرونباخ برابر با 965/0، پرسشنامه سرمایه عاطفی با آلفای کرونباخ برابر با 96/0 و مقیاس شکایات روان تنی با آلفای کرونباخ برابر با 86/0 بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادله ساختاری (SEM) تحلیل شدند. بین سرمایه گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی رابطه مثبت و معنادار (001/0=p) و بین سرمایه گذاری جمعی عاطفی و سرمایه عاطفی با شکایات روان تنی نیز رابطه منفی و معنادار (001/0=p) وجود دارد. مدل سازی معادله ساختاری و تحلیل میانجی (واسطه ای) نشان داد که سرمایه عاطفی متغیر واسطه (میانجی) کامل در رابطه سرمایه گذاری جمعی عاطفی با شکایات روان تنی است. نتایج این پژوهش نشان داد که می توان از ظرفیت های مثبت سرمایه عاطفی و سرمایه گذاری جمعی عاطفی برای ارتقاء سلامت جسمی پرستاران در محیط های کاری پرستاری استفاده نمود. بنابراین پیشنهاد می شود در فرایند آموزش پرستاری این امر مهم لحاظ شود