بررسی عوامل تبیین کننده فعالیت بدنی منظم بر اساس نظریه شناختی اجتماعی در کارکنان شبکه بهداشت برخوار و شاهین شهر اصفهان

ساعات به نسبت طولانی کار و رفت و آمد از منزل به محل کار و بر عکس، زمانی را جهت انجام فعالیت های ورزشی کارکنان باقی نمی گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل تبیین کننده فعالیت بدنی منظم بر اساس نظریه شناختی اجتماعی در کارکنان شبکه بهداشت شهرستان برخوار و شاهین شهر انجام گرفت. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش سرشماری بر روی 170 نفر از کارکنان شبکه بهداشت شهرستان برخوار و شاهین شهر انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه استاندارد متشکل از سه بخش جمعیت شناختی، پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی (International Physical Activity Questionnaire یا IPAQ) و سازه های نظریه شناختی اجتماعی جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و آنالیز رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی جهت بررسی میزان پیشگویی فعالیت بدنی منظم توسط سازه های نظریه شناختی اجتماعی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سنی شرکت کنندگان، 42/38 سال بود. سازه های نظریه شناختی اجتماعی (خودکارامدی، انتظارات پیامد، ارزش پیامد، حمایت خانواده و حمایت دوستان) در گام اول وارد تحلیل شد که 13 درصد واریانس رفتار فعالیت بدنی را تبیین نمود. از میان سازه های نظریه شناختی اجتماعی، خودکارامدی و از میان متغیرهای جمعیت شناختی، سن ارتباط معنی داری با فعالیت بدنی منظم داشت. بر اساس نتایج به دست آمده، خودکارامدی عامل مهمی در پیشگویی انجام فعالیت بدنی منظم در کارکنان است. پیشنهاد می شود که در مطالعات آینده، راهکارهای ارتقای خودکارامدی در انجام فعالیت بدنی بررسی گردد.