بررسی شاخص عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی گام برداری در کودکان پسر سالم و ناشنوای شهر همدان در سال 1396

شاخص عدم تقارن گام برداری یک شاخص مهم در درمان کلینیکی افراد با مشکلات گام برداری می باشد. از آن جایی که تاکنون ارتباط بین شاخص عدم تقارن محتوای فرکانسی نیروی عکس العمل زمین و ناشنوایی مورد ارزیابی قرار نگرفته است، لذا هدف از این مطالعه مقایسه شاخص عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی گام برداری در کودکان پسر سالم و ناشنوای شهر همدان می باشد. در این تحقیق از نوع توصیفی، تعداد 30 کودک پسر از شهر همدان در سال 1396 انتخاب و به طور مساوی به دو گروه سالم و گروه با مشکلات ناشنوایی (گروه ناشنوا) تقسیم شدند. محتوای فرکانسی نیروهای عکس العمل طی راه رفتن با پای برهنه تحلیل گردید. سپس شاخص عدم تقارن تعداد هارمونی های ضروری، پهنای باند، میانه فرکانس، فرکانس با توان 5/99 درصد و دامنه هارمونی برای نیروهای عکس العمل زمین در سه بعد محاسبه شد. از آزمون tمستقل برای تحلیل و مقایسه داده ها استفاده شد. ناشنوایی با افزایش شاخص عدم تقارن میانه فرکانس (حدود 10 درصد، 011/0 =p) و پهنای باند (حدود 6 درصد، 022/0=p) در راستای قدامی-خلفی همراه بود. شاخص عدم تقارن محتوای فرکانس در دو راستای عمودی و داخلی-خارجی در دو گروه مشابه بود (05/0˃P). بیشترین اختلال شاخص های عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در کودکان ناشنوا در راستای قدامی- خلفی می باشد. هم چنین طی راه رفتن بیشترین تغییرات در شاخص عدم تقارن میانه فرکانس، پهنای باند و دامنه هارمونی بود. استفاده از تداخلات درمانی جهت بهبود شاخص های عدم تقارن در متغیرهای مذکور در کودکان ناشنوا پیشنهاد می گردد.