تاثیر راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری با ناباروری در زنان نابارور: نقش میانجی کیفیت رابطه زناشویی

ناباروری یکی از تجربه های تلخ زندگی است که مشکلات روان شناختی متعددی را برای فرد مبتلا به وجود می آورد. هدف این پژوهش بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم راهبردهای مقابله با استرس، بر سازگاری با ناباروری از طریق کیفیت روابط زناشویی در زنان نابارور است. پژوهش حاضر، پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. نمونه های پژوهش 180 نفر از زنان نابارور بودند که با نمونه گیری هدفمند، از میان زنان مراجعه کننده به کلینیک ها و بیمارستان های نازایی انتخاب شدند. ابزار های این پژوهش عبارت بود از: مقیاس سازگاری با ناباروری (AIS) ، پرسش نامه کیفیت رابطه زناشویی (QMI) و پرسش نامه راهبردهای مقابله با استرس (CISS). ارزیابی مدل پیشنهادی با روش الگویابی معادلات ساختاری انجام شد و برای آزمودن روابط غیرمستقیم، روش بوت استراپ (نرم افزار AMOS-21) به کار رفت. مدل پیشنهادی، برازش قابل قبولی با داده ها دارد و تمام مسیرهای مستقیم از لحاظ آماری معنی دار هستند. همچنین تمام مسیر های غیرمستقیم (رابطه راهبرد مقابله ای مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی، بر سازگاری با ناباروری از طریق کیفیت رابطه زناشویی) معنی دار بود. (0/05> P). ناباروری استرس است و سبک مقابله زنان با این استرس بر کیفیت رابطه زناشویی آن ها تاثیر می گذارد و همچنین کیفیت رابطه زناشویی آن ها بر سازگاری با ناباروری اثرگذار است.