تاثیر عیار سیمان و میزان هوازا در برخی خواص مهندسی پوشش بتنی کانال های آبیاری

در این پژوهش، تاثیر افزودنی حباب ساز با عیارهای مختلف سیمان بر ویژگی های مقاومتی بتن تازه و سخت شده بررسی شده است. بدین منظور 9 طرح اختلاط بتنی با نسبت آب به سیمان 45/0 و کاربرد 3 سطح عیار سیمان 300، 350 و 400 کیلوگرم بر متر مکعب، و 3 سطح حباب ساز صفر، 01/0 و 03/0 درصد وزنی سیمان مصرفی، در نظر گرفته شد. آزمایش های تعیین مجموع هوای بتن، چگالی و تعیین مقدار اسلامپ روی بتن تازه و آزمایش های چگالی، تخلخل، مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی روی نمونه های بتن سخت شده در همه مخلوط ها اجرا شد. نتایج آزمایش ها روی بتن تازه نشان می دهد که با افزایش ماده افزودنی حباب ساز، کارایی بتن تازه و میزان هوای کل آن افزایش و چگالی بتن کاهش می یابد. نتایج آزمایش ها روی بتن سخت شده نشان می دهد که افزودن ماده حباب ساز به اندازه 03/0 درصد وزن سیمان به مخلوط بتن با هر 3 عیار سیمان، منجر می شود به کاهش چگالی، مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی. با توجه به شاخص های موجود، عیار 300 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا و با هوازا) برای پوشش بتنی از جنبه مقاومتی گزینه ای پذیرفتنی نیست. برای پوشش بتنی کانال های آبیاری و برای تامین حداقل مقاومت فشاری لازم، در بین مخلوط های مورد بررسی مخلوط های بتنی به ترتیب عیار سیمان 400 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا) ، 350 کیلوگرم بر متر مکعب (بدون هوازا و 01/0 درصد وزن سیمان هوازا) اولویت دارند. برای پوشش بتنی در مناطق سردسیر، مناسب ترین گزینه جهت اطمینان از پارامتر مقاومت فشاری و دوام در برابر یخبندان، مخلوط بتنی است با عیار 400 کیلوگرم بر متر مکعب و 01/0 درصد وزن سیمان حباب ساز.