بررسی اثربخشی روان درمانی راه حل محور گروهی بر مشکلات بین فردی مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس

اهداف: با توجه به ماهیت بیماری مولتیپل اسکلروزیس، این بیماران همواره در تعاملات و ارتباطات بین فردی خود دارای مشکلاتی بوده اند از این رو در این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان راه حل محور به شیوه ی گروهی بر مشکلات بین فردی مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس پرداخته خواهد شد.

در این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل در سال 1395، تعداد 40 بیمار عضو انجمن ام اس مشهد به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند که گروه آزمایش تحت مداخله درمان راه حل محور کوتاه مدت قرار گرفتند. از مقیاس مشکلات بین فردی بارخام، هاردی و استارتاپ برای جمع آوری داده مورد استفاده قرار گرفت. داده های به دست آمده از طریق تحلیل کوواریانس تک متغییره به وسیله نرم افزار spss 23 مورد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
{C} {C}

با توجه به میانگین مشکلات بین فردی گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه کنترل، روان درمانی راه-حل محور گروهی موجب کاهش مشکلات بین فردی درگروه آزمایش شده است (0. 001>p و 81. 31=F). این میزان تاثیر برابر با 0. 69 بود.

روان درمانی راه حل محور گروهی با توجه به نگاه غیر آسیب شناسانه و رویکردی با عاملیت ارتباطی می تواند منجر به حل مشکلات بین فردی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس شود.