استرس و رابطه آن با فرسودگی شغلی کارکنان بخش بهداشت

اگرچه استرس شغلی نشانه شایعی در تمام مشاغل است، بروز آن در اعضای تیم بهداشتی حائز اهمیت بیشتری است. هدف از انجام تحقیق، بررسی رابطه بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی در بین کارکنان شبکه بهداشت و در مان میباشد. این پژوهش از نوع توصیفی/ تحلیلی و همبستگی بوده که جامعه آماری کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسدآباد بود و باحجم نمونه 214 نفر، در سال 95-1394 اجرا گردید. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد؛ استرس شغلی اسیپو و فرسودگی شغلی مسلش، با روش نمونه گیری طبقه ای- نسبی جمع‎آوری گردید. تحلیل داده ها به روش همبستگی و رگرسیون، و باستفاده از نرم افزار SPSS 20 انجام شد. نتایج مطالعه نشان داد که بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی ارتباط معنی دار از نظر آماری وجود دارد (0/579r = ، 0/0001 = p- Value) ولی ارتباط بین استرس شغلی، فرسودگی شغلی، با متغیرهای زمینه ای افراد مورد مطالعه، شامل: سن، جنس، سابقه کار و سطح تحصیلات؛ در تجزیه و تحلیل های تک متغیره معنی دار نیست. نتایج رگرسیون خطی بیانگر آن هستند که ارتباط بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی با هیچکدام از متغیرهای زمینه ای معنی دار نمی باشد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که بین سن و فرسودگی شغلی یک رابطه مرزی وجود دارد. با توجه به نتایج بدست آمده بنظر می رسد؛ بکارگیری راه کارهای کاهش استرس شغلی و کاهش فرسودگی شغلی موجب ارتقای کیفیت ارئه خدمات به مراجعین و تامین رفاه و ارتقائ سطح زندگی کارکنان و کارآیی در شبکه های بهداشتی – درمانی گردد.