تاثیر افزودن آنزیم های تجاری، pH ، حرارت بر میزان فیتات ذرت و کنجاله سویا در شرایط آزمایشگاهی

هدف این مطالعه، بررسی تاثیر پیش فرآوری اجزاء خوراک (ذرت و کنجاله سویا) با عوامل مختلف در شرایط آزمایشگاهی، بر میزان فیتات باقی مانده بود. برای این منظور از سه فراورده آنزیمی تجاری (Bio-phytase، آنزیم Rovabio Excel AP و آنزیمAP Rovabio Max) و سه محلول با سطوح مختلف pH (آب مقطر، اسید هیدرو کلریدریک 5/0 درصد و 1 درصد به ترتیب دارای pH مساوی 5/5، 12/2 و 88/1) ، استفاده شد. ابتدا نمونه ها با فراورده های آنزیمی مخلوط شده، سپس محلول های فوق به آنها اضافه و یرای مدت 2 ساعت در دمای 25 یا 40 درجه سانتی گراد پیش فرآوری شدند. سپس میزان فیتات در نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند افزودن محلول های دارای مقادیر مختلف pH (در دمای 25 و 40 درجه سانتی گراد به مدت 2 ساعت) به ذرت مخلوط شده با Bio-phytase یا Rovabio Max AP موجب کاهش معنی دار میزان فیتات باقی مانده در آن گردید که این امر به معنی افزایش آزادسازی فسفر از فسفر فیتاته و بهبود قابلیت زیست فراهمی آن می باشد. بهترین نتیجه با پیش فراوری نمونه های ذرت مخلوط باAP Rovabio Max و محلول اسید هیدروکلریدریک 5/0درصد در دمای 40 درجه سانتی گراد بدست آمد، و میزان فیتات تا حدود 5/98 درصد در مقایسه با گروه شاهد، کاهش یافت. نتایج تقریبا مشابهی برای نمونه های کنجاله سویا بدست آمد به طوری که بیشترین میزان کاهش فیتات (تا 4/55 درصد) در نتیجه پیش فرآوری نمونه های مخلوط شده با AP Rovabio Max و محلول اسید هیدروکلریدریک 5/0درصد در دمای 25 درجه سانتی-گراد حاصل گردید. بر اساس نتایج حاصل می توان نتیجه گیری نمود که افزودن محلول اسیدهیدروکلریدریک 5/0 درصد به نمونه های ذرت و کنجاله سویای مخلوط شده با فراورده آنزیمی Rovabio Max AP (حاوی فیتاز و آنزیم های NSPases قابلیت زیست فراهمی فسفر را افزایش داد.