بررسی تاثیرات عصاره ی هیدرومتانولی پوست انار بر روی باکتری های استافیلوکوک اورئوس و اشریشیاکلی به روش میکروپلیت در شرایط آزمایشگاهی

پوست انار حاوی مقادیر زیادی از ترکیبات آنتی باکتریال و آنتی اکسیدان می باشد. با افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری اشریشیاکلی به عنوان عامل اساسی در عفونت ادراری و استافیلوکوک اورئوس عامل عفونت های مقاوم به درمان، نیاز جدی به درمان جایگزین و یا ترکیباتی که مقاومت کمتری از خود نشان دهند، احساس می شود. هدف، بررسی خواص آنتی باکتریال عصاره ی انار و ممانعت کننده از مقاومت آنتی بیوتیکی عصاره برعلیه باکتری های پاتوژن می باشد. پس از جمع آوری پوست تازه ی انار آنها را در مکانی به دور از نور خورشید و در سایه برای مدت 72-48 ساعت خشک کرده و عصاره گیری به روش خیساندن (ماسیراسیون Maceration) صورت گرفت، در بررسی میزان حداقل غلظت (رقت) مهارکننده از محیط مولرهینتون براث و برین هارت اینفیوژن آگار (Brain Heart Infusion Agar: BHI) استفاده شد. در روش چاهک (میکرودایلوشن) میزان کدورت حاصل، ارزیابی گردید. نتایج حاصل از آزمون میکرودایلوشن نشان داد که حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC: Minimum Inhibitory Concentration) برابر با رقت 1/8 به میزان 25 میکرولیتر از عصاره ی انار برای باکتری اشریشیاکلی و باکتری استافیلوکوک اورئوس حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) برابر با رقت 1/16 به میزان 12/5 میکرولیتر از عصاره ی انار است. عصاره ی استخراج شده از پوست انار در شرایط ذکر شده بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را در مقایسه با سایر موارد دارد. این عصاره با بیشترین اثر ضدمیکروبی بر روی استافیلوکوک اورئوس از باکتری های گرم مثبت و در مقابل اشریشیاکلی که شاخص آلودگی مدفوعی به شمار می رود نیز کاملا موثر است. در نهایت استافیلوکوک اورئوس بیشترین حساسیت را به این عصاره از خود نشان داد.