فراتحلیل فازی در زمینه نقش خود تنظیمی یادگیری در عملکرد تحصیلی فراگیرندگان

پژوهش های متعددی در مورد رابطه خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی فراگیرندگان انجام شده که نتایج متفاوتی را نیز به همراه داشته است. پژوهش حاضر با هدف بهره گیری از یک از شیوه های مرور نظامند، تحت عنوان «فراتحلیل» ، به تحلیل و ترکیب نتایج پژوهش های انجام شده در کشور ایران در یک دهه اخیر، درزمینه نقش خود تنظیمی در عملکرد تحصیلی فراگیرندگان انجام شده است. مطالعات مربوط به بررسی رابطه خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی عمدتا در قالب مدل های کلاسیک آماری انجام گرفته است؛ درحالی که متغیرهای مذکور ذاتا فازی و رابطه ی بین آنها نیز یک رابطه ی فازی است، و لذا مناسب است که از رویکرد فازی (فراتحلیل فازی) برای تحلیل داده ها استفاده نمود. بدین منظور، تعداد 50 پژوهش انجام شده در زمینه نقش خودتنظیمی در عملکرد تحصیلی، گردآوری و از میان آن ها تعداد 31 پژوهش که قابلیت بررسی داشت، برای فراتحلیل انتخاب شد. نتایج پژوهش حاضر با بهره گیری از روش ترکیب اندازه اثر با رویکرد فازی نشان داد که متغیر خودتنظیمی به تنهایی حدودا به اندازه 4 الی 17 درصد از تغییرات عملکرد تحصیلی فراگیرندگان را تبیین می کند. از یافته های این مطالعه می توان در طرح ریزی برنامه های آموزش فراگیرندگان و غنی سازی خودتنظیمی و یادگیری موثر آن ها استفاده کرد.