بررسی تفاوت جنسیتی در طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای: رویکرد طرح واره محور

در مطالعه حاضر تفاوت جنسیتی در طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای با رویکرد طرح واره محور بررسی شد. نمونه شامل 779 نفر دانشجو (479 زن و 300 مرد) از دانشگاه های مختلف شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های طرح واره های ناسازگار اولیه، جبران یانگ و اجتناب یانگ بر روی آن ها اجرا شد. معناداری تفاوت گروه ها با آزمون تی مستقل سنجش شد. یافته ها حاکی از تفاوت جنسیتی معنادار در تعدادی از طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای بود. نتایج این تحقیق به لحاظ حوزه های طرح واره حاکی است که دو جنس، در سه حوزه (گوش به زنگی و بازداری، بریدگی و طرد و حد و مرز مختل) از پنج حوزه طرح واره تفاوت معناداری نشان می دهند که در تمام این حوزه ها نمرات مردان بالاتر است. در دو حوزه دیگر (خودگردانی و عملکرد مختل و دیگر جهت مندی) تفاوت معناداری بین زن و مرد وجود نداشت. در مورد سبک های مقابله بین زنان و مردان، در سبک های مقابله ای تسلیم و جبران، تفاوت معناداری وجود دارد که در هر دو سبک، نمره مردان از زنان بالاتر است، در سبک اجتناب، تفاوت معناداری بین زن و مرد دیده نشد.