ارزیابی نوع پایه، غلظت ساکاروز و سیستم حمایت کننده محیط کشت در گیرایی و سازگاری ریزپیوندی لیموی آب (Citrus aurantifulia)

ریزپیوندی لیموی آب شیراز روی چهار پایه نارنج میوه ریز، نارنج میوه درشت، لیموی آب شیراز و لیمو خارکی در چهار سیستم حمایت کننده محیط کشت شامل پل کاغذی، پرلایت، ورمی کولایت با محیط نیم غلظت MS و پل کاغذی با غلظت کامل MS هر یک به همراه ساکاروز به میزان 60 و 75 گرم در لیتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. هم چنین سازگاری و رشد گیاهچه های ریزپیوندی در سه نوع بستر کشت پرلایت، ورمی کولایت و پرلایت- ورمی کولایت بررسی شدند. تجزیه آماری ریزپیوندی و سازگاری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار انجام شد. براساس نتایج تیمارهای مستقل، بیش ترین میزان گیرایی ریز پیوندی نوک شاخساره لیموی آب روی پایه های بذری لیمو خارکی به دست آمد. هم چنین بهترین ریزپیوندی در بالاترین غلظت ساکاروز به میزان 75 گرم بر لیتر محیط کشت مشاهده گردید. در مجموع، بیش ترین میزان گیرایی ریز پیوندی نوک شاخساره لیموی آب روی پایه های بذری لیمو خارکی و نارنج میوه درشت در محیط کشت های پرلایت و پل کاغذی با نیم غلظت MS به همراه 75 گرم بر لیتر ساکاروز به دست آمد. پس از ریزپیوندی، گیاهچه ها از محیط کشت های درون شیشه ای به بستر کاشت انتقال یافتند. حداکثر سازگاری ریزپیوندی بر اساس تعداد برگ و طول پیوندک پس از 5 هفته توسط پایه های بذری لیمو خارکی و نارنج میوه درشت در بستر های کشت پل پرلایت- ورمی کولایت مشاهده شد.