بررسی میزان تولید بنزیل ایزوکوئینولن آلکالوئیدها (BIA) در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه Papaver bracteatum با استفاده ازتنظیم کننده-های رشد گیاهی

فیتوهورمون ها و تنظیم کننده های رشد گیاهی از فاکتورهای موثر در تولید متابولیت های ثانویه هستند. گیاه Papaver bracteatum از تیره پاپاوراسه شامل آلکالوئیدهای تجاری ارزشمندی است. بنزیل ایزوکوئینولین آلکالوئیدها گروه بزرگ و متنوعی از محصولات طبیعی با خاصیت های دارویی منحصر به فرد هستند که شامل بیش از 2500 ترکیب مشخص می باشند و به طور عمده در پنج خانواده گیاهی از جمله Papaveraceae یافت می شوند. در این مطالعه اثر متیل جاسمونات (MJ) و فلوروگلیسنول (PG) در سه غلظت صفر، 100 و 200 میکرومولار و میلی گرم در لیتر به تنهایی و در ترکیب با یک دیگر روی تولید تبائین و سنگوئینارین در کشت سوسپانسیون سلولی خشخاش ایرانی مورد مطالعه قرار گرفت. افزودن هر دو الیسیتور به طور معنی داری منجر به افزایش بازده ی تولید تبائین و سنگوئینارین در مقایسه با شاهد شد. تولید تبائین در بازه ی زمانی 48 ساعت بعد از تیمار با uM 200 متیل جاسمونات و mg/L 100 فلوروگلیسینول، 63/68 برابر شاهد و بازده تولید سنگوئینارین در بازه ی زمانی 48 ساعت بعد از تیمار با uM 200متیل جاسمونات و mg/L 200 فلوروگلیسینول 71/107 برابر شاهد شد. به نظر می رسد این افزایش ناشی از هم افزایی تاثیر الیسیتورهای به کار رفته است. افزودن متیل جاسمونات و فلوروگلوسینول هرکدام به تنهایی نیز به طور معنی داری باعث افزایش تبائین و سنگوئینارین نسبت به شاهد شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی می تواند چرخه بیوسنتز تولید و تجمع آلکالوئیدهای مورفینان در گیاهان را تحریک کند و منجر به دست یابی سطوح بالایی از آلکالوئید در مقایسه با شاهد شود.