بررسی میزان عود فتق های اینگوینال عمل شده به روش ترمیم با متد اصلاح شده مش گذاری از سال 1385 تا 1390

انتخاب روش جراحی مناسب برای ترمیم هرنی اینگوینال از موضوعات مورد بحث در جراحی می باشد و در این میان شناخت کارآیی و عوارض هر یک از این روش ها به ویژه در مقایسه با هم می تواند کمک کننده باشد. لذا هدف از مطالعه بررسی میزان عود فتق های اینگوینال عمل شده به روش ترمیم با متد اصلاح شده مش گذاری بوده است. بیماران مبتلا به هرنی اینگوینال که تحت هرنیورافی به روش ترمیم با مش پرولن بدون باز کردن فاسیای عرضی طی سال های 1385 تا 1390 قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. موارد عود هرنی (با معیار شکایت بیمار از بازگشت علائم در ظاهر و معاینه پزشک معالج و دیدن برآمدگی ناحیه در نگاه و موارد قابل لمس هرنی در معاینه با دست) با ذکر تاریخ عود ثبت شد. تمام بیماران مراجعه کننده با شکایت فتق اینوگینال که مورد جراحی ترمیم فتق قرار گرفتند، مرد بوده اند. داده ها با نرم افزار 22 SPSS V. تجزیه و تحلیل گردید. از آزمون های کای اسکوار و تی تست برای متغیرهای کمی و کیفی استفاده شد. P-value کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. در این مطالعه تعداد 126 بیمار مبتلا به فتق اینگوینال که تحت عمل جراحی ترمیم فتق اینگوینال قرار گرفتند، بررسی شدند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه برابر 61/14±24/51 که حداقل 18 و حداکثر 96 سال بوده اند. در پیگیری انجام گرفته مشخص شد که هیچ یک از بیماران مورد مطالعه دچار عود نشده اند. بر اساس نتایج این مطالعه، هیچ موردی از عود در روش ترمیم فتق با متد اصلاح شده مش گذاری دیده نشده است.