تنوع گیاهی منطقه شکارممنوع سربند (دیباج، استان سمنان)

در پژوهش حاضر، فلور منطقه سربند دیباج بررسی شده است. منطقه شکارممنوع سربند با مساحت تقریبی 4 هزار هکتار و گستره ارتفاعی 2000 تا 3650 متر در 12 کیلومتری شمال شرقی شهر دیباج (52 کیلومتری شمال دامغان، استان سمنان) واقع شده و بر اساس طبقه بندی دومارتن دارای اقلیم خشک و میانگین بارندگی سالانه 5/137 میلی متر است. درمجموع، 285 گونه متعلق به 178 جنس و 45 تیره شناسایی شدند. تیره های Asteraceae (تیره گل ستاره ای) با 22 جنس و 40 گونه،Brassicaceae (تیره کلم) با 25 جنس و 32 گونه و Poaceae (تیره گندم) با 16 جنس و 26 گونه تیره های بزرگ منطقه و جنس های Astragalus (گون) با 12 گونه، Allium (پیاز) با 7 گونه، Cousinia (هزارخار) و Alyssum (قدومه) با 6 گونه وGagea (نجم طلایی) با 5 گونه دارای بیشترین غنای گونه ای هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه های گیاهی منطقه نشان داد 52/60 درصد گونه ها به ناحیه ایرانی - تورانی،67/20 درصد به نواحی ایرانی - تورانی/اروپا - سیبری و غیره تعلق دارند. همی کریپتوفیت ها (67/54 درصد) بیشترین شکل زیستی منطقه را تشکیل داده ا ند. از مجموع گیاهان شناسایی شده در منطقه، 36 گونه انحصاری ایران و 44 گونه دارای ارزش دارویی هستند. بر اساس معیارهای اتحادیه بین المللی حفاظت طبیعت 33 گونه در فهرست گونه های در معرض خطر قرار می گیرند که از این تعداد، 4 گونه Cousinia rhabdodes، Astragalus catacamptus، A. megalocystis و A. perdurans جزو گونه های آسیب پذیر منطقه هستند.