مقایسه و بررسی اثرات تمرینات مقاومتی با دو باردهی متفاوت به همراه مکمل یاری امگا3-6-9 بر آدیپونکتین و hsCRP

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی دو نوع تمرین ورزشی مقاومتی به همراه مصرف مکمل امگا3-6-9 بر برخی عوامل اثرگذار در ایجاد بیماری های قلبی-عروقی بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی است. 60 مرد جوان سالم دارای اضافه وزن از میان دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز همدان به صورت تصادفی به 6 گروه 10 نفری شامل تمرینات مقاومتی دایره ای به همراه مکمل امگا3-6-9، تمرینات مقاومتی هرمی فزاینده به همراه مکمل امگا3-6-9، تمرینات مقاومتی دایره ای به همراه دارونما، تمرینات مقاومتی هرمی فزاینده به همراه دارونما، مکمل امگا3-6-9 و دارونما تقسیم شدند و گروه های تمرینی به مدت 12 هفته به انجام تمرینات ورزشی پرداختند. سطوح سرمی آدیپونکتین و پروتئین واکنش پذیر سی با حساسیت بالا (hsCRP) ، قبل و بعد از دوره تمرین اندازه گیری شدند. داده ها به کمک روش های آماری آزمون t زوجی، آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون آنالیز واریانس دوطرفه مقایسه شدند. اجرای تمرینات مقاومتی دایره ای، اما نه هرمی فزاینده، به همراه مکمل امگا3-6-9 (000/0= (P و تمرینات مقاومتی دایره ای به همراه دارونما) 007/0= (Pباعث افزایش معنادار سطوح سرمی آدیپونکتین، ولی نه hsCRP در پس آزمون به نسبت پیش آزمون، مستقل از مکمل شد. تفاوت بین میانگین پس آزمون دو نوع تمرین در ارتباط با شاخص آدیپونکتین، ولی نه hsCRP، معنادار بود. اثر مکمل بر سطح سرمی hsCRP، مستقل از نوع تمرین، معنی دار (031/0=P) بود. در ارتباط با hsCRP تفاوت معنی داری بین گروه ها دیده نشد. با توجه به نتایج این تحقیق تمرینات مقاومتی دایره ای، اما نه هرمی فزاینده، باعث افزایش سطح سرمی آدیپونکتین مستقل از مکمل امگا3-6-9 می شود.