گسترش برون تن سلول های بنیادی خونساز خون بند ناف بر روی نانوداربست الکترواسپاین پوشیده شده با کلاژن-فیبرونکتین

پیوند مغز استخوان یک رویکرد درمانی در درمان بیماری های بدخیم و غیر بدخیم خونی است. سلول های بنیادی خونساز بند ناف به دلیل مزایایی چون سهولت دستیابی و در دسترس بودن، عدم وجود خطر برای اهداکنندگان، پایین تر بودن میزان آلودگی و… جایگزین مناسبی برای سلول های بنیادی خونساز مغز استخوان می باشند. محدودیت اصلی در استفاده از آنها، مقدار کم این سلول ها به دلیل حجم کم خون بند ناف است. هدف از این مطالعه گسترش سلول ها در محیط شبیه سازی شده ریز محیط بافت طبیعی در آزمایشگاه بود که یکی از راه کارها جهت غلبه بر این محدودیت است. به منظور غلبه بر محدودیت تعداد سلول های بنیادی خونساز، و با در نظر گرفتن اهمیت توپوگرافی و شیمی سطح بستر سلول های CD133+ با روش MACS جداسازی شده و میزان خلوص سلول با فلوسایتومتری بررسی شد. سپس سلول های CD133+ بر روی بستر نانوالیاف PLLA کونژوگه شده با کلاژن- فیبرونکتین، محیط سه بعدی (PLLA) و محیط دو بعدی کشت داده شدند. نتایج حاصل از فلوسایتومتری نشان داد که سلول های CD133+ جداسازی شده دارای درصد خلوص مناسبی جهت انجام مراحل بعدی کار می باشند. مقایسه بین گروه های مورد مطالعه نیز نشان داد که سلول های کشت شده در گروه سه بعدی پوشیده شده با کلاژن- فیبرونکتین میزان تکثیر بالاتری نسبت به داربست PLLA و سیستم معمول کشت سلولی (کشت دو بعدی) دارد (0001/0(P <، همچنین قدرت کلنی زایی و زیست سازگاری نیز در این گروه بیشتر است (05/0(P<. نتایج این مطالعه نشان می دهد که پوشاندن داربست سه بعدی PLLA با کلاژن- فیبرونکتین، سیستم مناسبی را به منظور تکثیر سلول ها با حداقل تمایز در محیط خارج از بدن فراهم می آورد.