اثربخشی واقعیت درمانی گروهی در کاهش افسردگی، اضطراب و افزایش پیروی از درمان بیماران دیابتی نوع I

مشکلات روان پزشکی در بیماران دیابتی نوع یک (I) نسبت به جمعیت عمومی، شایع تر است و می تواند روی موفقیت درمان دیابت موثر باشد. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی در کاهش اضطراب، افسردگی و افزایش پیروی از درمان بیماران دیابتی نوع 1 شهر زنجان در سال 1395 انجام گرفت. این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون انجام شد. نمونه ی آماری شامل 40 نفر بیمار بود که به روش در دسترس انتخاب شدند و پس از یکسان سازی گروه ها از نظر سن، جنس، تحصیلات و مدت ابتلا به صورت تصادفی در گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. قبل از اجرای مداخله از هر دو گروه، پیش آزمون با استفاده از مقیاس اضطراب بک (BAI) ، افسردگی بک (BDI) ، پیروی از درمان موریسکی (MMAS) و پیروی از درمان کلی گاس به عمل آمد. گروه آزمایش 8 جلسه به مدت 2ماه و هر هفته یک جلسه، در جلسات واقعیت درمانی شرکت کردند. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از آزمون هایMANOVA و ANOVA در نرم افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی موجب کاهش افسردگی و اضطراب و افزایش پیروی از درمان بیماران دیابتی نوع یک (I) می شود. همچنین بین گروه آزمایش و شاهد تفاوت معناداری دیده شد (01/0> P). با در نظر گرفتن یافته های پژوهش، می توان از واقعیت درمانی در درمان بیماران دیابتی نوع 1 که از افسردگی و اضطراب رنج می برند و پیروی از درمان پایینی دارند، استفاده کرد