ارزیابی پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب به دنبال هشت هفته تمرینات منتخب شنا در دختران تمرین نکرده

شواهد حاکی از ارتباط پاسخ سیستم عصبی خودکار با کیفیت خواب و نیز اثرات مثبت تمرینات ورزشی بر این دو مقوله است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرینات منتخب شنا بر پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب دختران تمرین نکرده اجرا گردید. در این پژوهش نیمه تجربی، 24 دختر سالم تمرین نکرده به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (12نفر) و کنترل (12نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شنا شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. ضربان قلب استراحتی و حداکثر نیز قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. کیفیت خواب با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 22 و آزمون های تی مستقل و زوجی مورد پردازش قرار گرفت. یافته ها نشان دهنده کاهش غیر معنادار ضربان قلب استراحتی و حداکثر در گروه تمرین بود (به ترتیب، 071/0 P=و 071/0P=). امتیاز شاخص کیفیت خواب شرکت کنندگان گروه تمرین، کاهش معناداری را نشان داد (000/0p=). اجرای تمرینات شنا منجر به کاهش معنا دار امتیاز شاخص کیفیت خواب و حداکثر ضربان قلب گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (به ترتیب، 002/0p= و 017/0p=). بر اساس یافته ها، اجرای تمرینات شنا از طریق بهبود تعادل سمپاتیک واگی منجر به کاهش ضربان قلب و بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده می شود. بنابراین، این تمرینات می بایست به عنوان راهبردی غیر دارویی و مناسب جهت بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده در نظر گرفته شوند.