ارزیابی طیف های طراحی استاندارد 2800 با مقایسه با استاندارد نیوزیلند (NZS-1170.5) و نقدی بر روش اعمال اثرات جهت داری زلزله در ساختگاه های حوزه نزدیک

این نوشتار برآنست که طیف های طراحی استاندارد 2800 را با مقایسه با ضوابط استاندارد نیوزیلند به دلیل شباهت های ظاهری نظیر دو پارامتری بودن مورد ارزیابی قرار دهد. هر دو استاندارد شتاب های طیفی با احتمال ده درصد در پنجاه سال را بازتاب می دهند. موارد ارزیابی شامل شتاب مبنای طرح (A) در استاندارد 2800 و فاکتور خطر (Z) در استاندارد نیوزیلند می باشد. شکل های طیفی در بازه های شتاب ثابت و حداکثر سرعت ثابت روی انواع چهارگانه خاک و پارامتر اعمال اثرات جهت داری در حوزه نزدیک N (T) در استاندارد 2800 و N (D, T) در استاندارد نیوزیلند می باشند. با استفاده از روش مبتنی بر تحلیل خطر، مقادیر شتاب های طیفی استاندارد 2800 با اعمال اثرات جهت داری بطور کیفی ارزیابی شده است. نتایج کیفی این مقاله نشان میدهد که مقادیر شتاب های طیفی استاندارد 2800 در زمان تناوب های میانی (تا 2 ثانیه) باید افزایش و در زمان تناوب های بلند (بزرگتر از 2 ثانیه) باید کاهش داده شود. به بیان دیگر شتاب های طیفی برای ساختمان های با ساخت و ساز فراوان در حوزه نزدیک کمتر از مقدار مورد نیاز است.