بررسی ظرفیت باربری نهایی پی مرکب حلقوی پوسته ای در خاک دانه ای

شکل پی به علت نحوه گسترش تنش در خاک زیر پی و تغییر در مکانیزم گسیختگی خاک، نقش تعیین کننده ای در ظرفیت باربری یک سیستم شالوده داراست. محدودیت منابع جهت گیری طراحی ها را به استفاده از روش های نوین به منظور بهره گیری از حداقل مصالح برای دستیابی به حداکثر کارآیی سوق داده است. هدف این تحقیق مطالعه و بررسی رفتار ژئوتکنیکی پی مرکب حلقوی پوسته ای و مقایسه آن با پی های حلقوی است. برای رسیدن به این منظور تعدادی آزمایش بر روی پی های مرکب حلقوی پوسته ای با زوایای پوسته مختلف به صورت مدلسازی آزمایشگاهی در سه حالت ماسه سست، متوسط و متراکم انجام شده است. برای بررسی اثر وجود تیر لبه و همچنین محل قرارگیری آن بر روی ظرفیت باربری پی مرکب، از دو نوع پی با زاویه پوسته 120 درجه با تیر لبه در دو ناحیه محیطی و میانی استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی ازآن است که بار نهایی پی های مرکب بیشتر از پی حلقوی است و با افزایش زاویه پوسته، مقدار بار نهایی کاهش یافته است. همچنین بازدهی پوسته ها در خاکهای با تراکم کمتر مطلوبتر است. یک رابطه جهت پیش بینی ظرفیت باربری نهایی پی مرکب نیز ارائه شده است. با افزودن تیر محیطی به پی مرکب ضمن رفتار بهتر این پی ها در نشستهای لحظه گسیختگی، افزایش بازدهی پوسته در همه تراکم ها نسبت به پی مرکب فاقد تیر محیطی مشاهده شده است. بنابراین وجود پوسته و تیر لبه در پی حلقوی باعث بهبود و تقویت ظرفیت باربری نهایی گردیده است.