مدلسازی دینامیک فلپینگ روتور در بالگردهای بدون سرنشین و بررسی امکان شناسایی سیستم و کنترل آن با استفاده از مدل تقریبی

مدلسازی مجموعه روتور اهمیت زیادی در مدلسازی بالگردهای بدون سرنشین دارد و کیفیت و کارایی آن، نقش بسیار موثری در توانایی شبیه سازی مطابق رفتار واقعی بالگرد خواهد داشت. برای مدلسازی روتور، روش های مختلفی وجود دارد که از نظر فرضیات ساده کننده و پیچیدگی روابط با یکدیگر متفاوت می باشند. در اغلب مطالعات، مدلسازی کامل بالگرد بدون سرنشین انجام شده و مورد استفاده و ارزیابی قرار می گیرد که این امر منجر به کاهش تمرکز بر روی مدلسازی مجموعه روتور و کیفیت آن می گردد. در این مقاله مدلسازی مجموعه روتور با استفاده از دو روش (مدل تئوری مبتنی بر روش المان پره و مدل تقریبی با دینامیک فلپینگ رسته 1) به صورت مستقل انجام شده است. با توجه به پیچیدگی دینامیکی مدل تئوری، به کارگیری مدل تقریبی با حفظ مناسب همخوانی با مدل تئوری، موجب کاربردی تر شدن مدل نهایی می گردد. برای همین منظور، با استفاده از روش شناسایی سیستم امکان استفاده از مدل تقریبی به عنوان جایگزین مدل اصلی (به عنوان تقریب بهتری از رفتار واقعی روتور) ارزیابی و نشان داده شده است. در ادامه سیستم کنترلی بر مبنای مدل دینامیکی تقریبی روتور طراحی شده و با اعمال موفقیت آمیز آن به مدل تئوری، می توان نتیجه گرفت که امکان کنترل مدل پیچیده روتور با استفاده از مدل تقریبی و ساده شده آن وجود دارد.