مبانی فلسفی دولت کریمه مهدوی

هدف این پژوهش پیشنهاد مدلی برای فراگیرسازی قلمرو مخاطبان اصل اعتقادی دولت کریمه مهدوی است. همان طور که اصل اعتقادی توحید برای جهانی شدن باید به زبانی بین الاذهانی یعنی زبان عقل عرضه شود جامعه توحیدی به رهبری آخرین وصی خلیفه اعظم الهی نیز باید برای جهانی شدن به زبانی جهانی ارائه شود. چون هم پیام دین اسلام جهانی است و هم نیاز به دولت کریمه یعنی جامعه توحیدی عدالت محور نیازی جهانی و متعلق به همه مردم تحت ستم در سراسر جهان است که اکثریت انسان های کره زمین را پوشش می دهد. بر اساس این ضرورت در این مقاله مبانی فلسفی جامعه فاضله مهدوی یا دولت کریمه با روش تحلیل منطقی اسناد مورد پژوهش واقع شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که جامعه مهدوی به هیچ یک از آرمان شهرهای پیشنهادی در طول تاریخ شباهت ندارد: در دولت کریمه مدیر اول، خدای علیم و قادر مطلق است که بر اساس فلسفه آفرینش انسان ریاست دولت کریمه در زمین را به خلیفه اش رسول الله ؟ص؟ تفویض کرده است. در درجه اول رئیس دولت کریمه در زمین نبی اعظم و در غیاب ایشان وصی اوست که جز در دریافت وحی، در بقیه خصایل همچون نبی است. او مثل نبی در درک و عمل به قرآن بری از خطا بوده و قرآن ناطق است. این دولت به دلیل عدم آمادگی مردم که در دولت کریمه بر خلاف سایر مدینه های فاضله مطرح نقشی بنیادین دارند هنوز محقق نشده است ولی بنا به وعده قطعی الهی و همچنین حکم عقل مبنی بر این که عدم تحقق دولت کریمه نقض غرض آفرینش خواهد بود روزی محقق و آرزوی بشر برآورده و انتظار بسر خواهد آمد. با طرح مبانی فلسفی دولت کریمه که به مبانی معرفت شناختی و هستی شناختی و انسان شناختی تقسیم و عرضه و تفاوت آنها با مبانی سایر نظام های سیاسی روشن شده است زمینه امکان منطقی چنین نظامی برای همه انسان های مظلوم و تشنه عدالت با هر اعتقادی فراهم شده است.