بررسی عملکرد یک ساله ی کلیه در بیماران مزمن کلیوی مبتلا به سندرم متابولیک

شیوع بیماری مزمن کلیوی در سال های اخیر افزایش داشته است. بیماری مزمن کلیه، می تواند به سمت نارسایی انتهایی کلیه پیش روی کند. در این بیماران، بروز سندرم متابولیک و عوارض قلبی- عروقی ناشی از آن بالا می باشد. این مطالعه، با هدف مقایسه ی عملکرد یک ساله ی کلیه ی بیماران مزمن کلیوی در بیماران مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. این مطالعه در شهر اصفهان در سال 1396 در میان بیماران مزمن کلیوی بر روی 50 نفر در گروه سندرم متابولیک و 50 نفر در گروه بدون سندرم متابولیک انجام شد. عملکرد کلیه از طریق اندازه گیری نرخ فیلتراسیون گلومرولی (Glomerular filtration rate یا GFR) مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران بر اساس فرم جمع آوری اطلاعات شامل ویژگی های دموگرافیک، معیارهای سندرم متابولیک و سطح کراتینین سرم، هر 3 ماه یک بار و در طول 1 سال پی گیری شدند. 42 نفر از بیماران زن و 58 نفر مرد بودند. میانگین تغییرات GFR بین دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک در طول یک سال اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشت (322/0 = P). در طول پی گیری های 3 ماهه، بین تغییرات GFR و فشار خون سیستمیک در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک ارتباط معنی داری وجود داشت (3 ماه اول: 028/0 = P، 3 ماه دوم: 030/0 = P، 3 ماه سوم: 020/0 = P و 3 ماه چهارم: 150/0 = P). در پایان پی گیری یک ساله، بین تغییرات GFR با چاقی شکمی (214/0 = P) ، فشار خون دیاستولیک (061/0 = P) ، تری گلیسیرید (409/0 = P) ، High-density lipoprotein (HDL) (315/0 = P) و قند خون ناشتا (284/0 = P) در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک ارتباط معنی داری وجود نداشت. داشتن بیماری سندرم متابولیک، تاثیری بر عملکرد کلیه ی بیماران مزمن کلیوی ندارد. پیشنهاد می شود در مطالعات بعدی، بیماران در بازه ی زمانی طولانی تری پی گیری شوند.