تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر رشد مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهرستان شاهرود در سال 1396

توسعه مهارت های اجتماعی، یکی از دستاوردهای دوران کودکی محسوب می شود که پیش بینی کننده رفتارهای اجتماعی و موفقیت های تحصیلی و شغلی آینده دانش آموزان می باشد. مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر رشد مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهر شاهرود در سال 1396 انجام گرفت. این مطالعه از نوع تجربی کلاسیک با دو گروه آزمون و شاهد بود که بر روی 60 نفر از کودکان پیش دبستانی به صورت تصادفی انجام گردید. محتوای آموزش مهارت های اجتماعی برای گروه آزمون طی 12 جلسه 90-60 دقیقه ای در قالب گروه های 8-7 نفره اجرا شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه مهارت های اجتماعی Matson بود که به روش خودگزارش دهی از سوی والدینی و مربیان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (جداول، میانگین و انحراف معیار) و استباطی (آزمون های Paired t، Independent t و ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. قبل از انجام مداخله، اختلاف معنی داری بین مهارت اجتماعی از دیدگاه مربی و والدین وجود نداشت. اما پس از مداخله، بین دو گروه از نظر والدین (02/0 = P) و مربی (04/0 = P) تفاوت معنی داری مشاهده شد و میزان مهارت اجتماعی در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد بود. با توجه به اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی، می توان گفت که بهبود و توسعه مهارت های اجتماعی در سنین پیش دبستانی، می تواند زمینه ساز موفقیت های تحصیلی، شغلی و رفتاری کودک در آینده باشد. بنابراین، با توجه به اهمیت فرصت های آموزشی در سنین کودکی، لازم است مسوولان و دست اندرکاران بهداشتی به این مساله توجه بیشتری داشته باشند.