اثر ترکیبی پتاسیم و آهن بر عملکرد، کیفیت میوه، کشمش و تحمل به سرما در انگور

به منظور بررسی اثر کاربرد برگی سولفات پتاسیم (غلظت های صفر، یک و نیم و سه درصد) و کلات آهن (غلظت های صفر، نیم و یک درصد) بر تشکیل میوه، عملکرد، کیفیت میوه، غلظت عناصر برگ، عملکرد کشمش و تحمل به سرمای پاییزه و زمستانه انگور بیدانه سفید آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک باغ تجاری در روستای بهاره ملایر طی سال های 96-1395 اجرا شد. اثر متقابل سولفات پتاسیم و کلات آهن بر تشکیل میوه، عملکرد و شاخص های کیفی میوه، عملکرد کشمش و تحمل سرمای تاک های تیمار شده معنی دار شد. بیشترین درصد تشکیل میوه و عملکرد مربوط به تاک های تیمار شده با سولفات پتاسیم یک و نیم درصد در ترکیب با کلات آهن نیم درصد بود. غلظت پتاسیم، آهن و منگنز موجود در حبه ها با عملکرد میوه در تاک همبستگی مثبت و معنی داری نشان داد. بیشترین غلظت اسید آسکوربیک در تیمار سولفات پتاسیم یک و نیم درصد بود. بیشترین عملکرد کشمش تولیدی در تاک های تیمار شده با سولفات پتاسیم یک و نیم درصد در ترکیب با کلات آهن یک درصد حاصل شد و کمترین عملکرد کشمش مربوط به تاک های شاهد بود. بیشترین تحمل سرمای پاییزه با تیمارهای سولفات پتاسیم سه درصد در ترکیب با کلات آهن یک درصد به دست آمد. بیشترین تحمل سرما زمستانه تاک ها در تیمار سولفات پتاسیم سه درصد در ترکیب با کلات آهن نیم درصد محقق شد. کمترین تحمل سرمای در بوته های شاهد یافت شد. بین تحمل سرما و محتوای پتاسیم همبستگی مثبت و با غلظت منیزیم همبستگی منفی و معنی داری مشاهده شد. در مجموع حداکثر عملکرد میوه و کشمش و نیز کیفیت میوه با کاربرد سطح متوسط هر دو کود ولی تحمل سرمای بالاتر جوانه های تاک با ترکیب سطوح بالاتر این کودها به دست آمد.