پیش بینی رفتار انحرافی نوجوانان بر مبنای آسیب پذیری فردی و مجال خطر در خانواده، همسالان، مدرسه و همسایگی در دبیرستان های شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی رفتار انحرافی نوجوانان بر مبنای آسیب پذیری فردی و مجال خطر در خانواده، همسالان، مدرسه و همسایگی در دبیرستان های شهر تهران انجام گرفت. روش بررسی حاضر مقطعی و از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر و پسر مناطق 20 گانه شهر تهران بود که در سال تحصیلی 94-1393 در مقطع دبیرستان (متوسطه) مشغول به تحصیل بودند. تعداد نمونه در این پژوهش، 1847 نفر شامل 946 نفر دختر (2/51 درصد) و 901 نفر پسر (8/48 درصد) بود. نمونه گیری به صورت خوشه ایچند مرحله ای اجرا شد و شرکت کنندگان در این پژوهش مقیاس عوامل و رفتارهای محافظت کننده و خطرساز روانی اجتماعی را پر کردند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه روش گام به گام و نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، مجال خطر/دسترسی پذیری (001/0 > p، 28/13= t، 67/0= B) ، آسیب پذیری/خانواده (001/0 > p، 57/8= t، 37/0= B) ، و آسیب پذیری/مدرسه (001/0 > p، 7/6= t، 14/1= B) ، اثر پیش بینی کنندگی معنی داری بر شاخص تعدیل شده رفتار انحرافی در نوجوانان دارند، هم چنین، نوجوانان دختر بیش تر از نوجوانان پسر (01/0 >p، 82/4=(1823) t) رفتار انحرافی انجام می دهند. آسیب پذیری فردی و مجال خطر در سطح خانواده و مدرسه، رفتار انحرافی در نوجوانان را پیش بینی می کنند. از این رو، لازم است در اقدامات پیشگیرانه و مداخلاتی برای این گروه سنی، مولفه های خطرساز در سطوح فردی، مدرسه و خانواده مدنظر قرار گیرد.