تحلیل آگزیوماتیک نرخ بهره بهینه در الگو های بیولی

این مطالعه به این مسئله می پردازد که در فضایی که بر «تقاضای احتیاطی» برای نگهداری پول و دارایی تمرکز شود، چه نرخ بهره ای «وجود» و همچنین «بهینگی» تعادل پولی را تضمین خواهد نمود. فضای مورد تحلیل در این مقاله دارای دو ویژگی اساسی است: «عوامل ناهمگن» که با ریسک های منحصر به فرد مواجه هستند؛ و «بازارهای ناقص» که در آنها امکان بیمه کامل در برابر این ریسک ها از طریق وام گیری وجود ندارد. در چنین فضایی افراد برای «بیمه شخصی» خویش در برابر نوسانات درآمدی «مختص به شخص» اقدام به پس انداز احتیاطی از طریق انباشت یک دارایی منحصربفرد از قبیل پول دستوری، اعتبار و یا سرمایه می نمایند که اصطلاحا «الگو های بیولی» نامیده می شوند. در این مقاله با روش آگزیوماتیک اثبات شده است که در حالت وجود همزمان دو دارایی یعنی پول دستوری و اوراق قرضه نیز همچنان نتایج اصلی الگو های بیولی صادق است؛ یعنی ضرورت دارد نرخ بهره به کمتر از نرخ رجحان زمانی کاهش یابد تا مصرف و دارایی همگرا شوند و تعادل پولی محقق شود.