پاشندگی امواج مغناطوآکوستیکی در یک پلاسمای کوانتومی

در پژوهش حاضر به بررسی ویژگی های پاشندگی امواج مغناطوآکوستیکی در پلاسما و در حضور اثرات کوانتومی پرداخته می شود. بدین منظور، مجموعه ای شامل معادلات سیال کوانتومی و معادلات ماکسول به کار گرفته می شوند تا نوعی رابطه پاشندگی تعمیم یافته به دست آید. نتایج تحلیلی ما گویای تغییر رابطه پاشندگی توسط تصحیحات کوانتومی است. علاوه بر این، برآوردهای عددی نشان می دهند که تصحیحات مرتبط با آثار گرمایی نسبت به اثرات کوانتومی و میدان مغناطیسی از اهمیت بیشتری برخوردارند. به علاوه، نتایج نشان می دهند که آثار کوانتومی به جز در حد طول موج های کوتاه در مقایسه با آثار حرارتی و مغناطیسی قابل چشم پوشی هستند. سرانجام، برخی حالت های ویژه و نتایج آنها نیز مورد بررسی قرار می گیرد.