تاثیر فعالیت های یکپارچه سازی حسی - حرکتی بر توجه و حافظه کاری کودکان دارای اختلالات هماهنگی رشدی(DCD)

اختلال هماهنگی رشدی یکی از نارسایی های بارز در زمینه رشد مهارت های-حرکتی درکودکان سنین دبستان است. هدف تحقیق حاضر تبیین یکپارچه سازی حسی حرکتی بر متغیرهای شناختی توجه و حافظه کاری کودکان دارای اختلالات هماهنگی رشدی بود. روش شناسی: به همین منظور20 کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی (با دامنه سنی 11-8) بصورت در دسترس از مراجعین مراکز توانبخشی شهر کرمانشاه انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پیش آزمون و پس آزمون شامل عملکرد پیوسته و حافظه کاری وکسلر بود. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه 120 دقیقه ای تمریناتی نظیر (تاب بازی، پریدن روی ترامپولین، چرخیدن به دور خود، چرخیدن کودک حول مربی و غیره) را انجام دادند. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون لون، آزمون باکس، تی مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در متغیر حافظه کاری هم در تمرین (001/0p=) و هم در گروه (001/0p=) اثرات معناداری وجود داشت (05/0p≤). در متغیر توجه تنها در تمرین (002/0p=) این اثرات معنادار بود اما در گروه (056/0p=) معنادار نبود. بنابر الگوی یافته های حاضر فعالیت های حسی حرکتی باعث بهبود توجه و حافظه-کاری در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی شده است.