اثر کم آبیاری بر تبخیر و تعرق، کارایی مصرف آب، عملکرد و رشد گیاه فلفل همدانی در کشت گلخانه ای

تاثیر کم آبیاری بر تبخیر و تعرق، عملکرد، کارایی مصرف آب و برخی مولفه‏ های رشد گیاه فلفل همدانی (بیور) در یک طرح کاملا تصادفی با یک تیمار آبیاری کامل (FI) و سه تیمار کم آبیاری (85، 70 و 55 درصد نیاز آبی؛ DI85، DI70 و DI55) در 5 تکرار بررسی شد. مقدار تبخیر و تعرق در مدت 66 روز اعمال کم آبیاری در تیمارهای FI، DI70،DI85 و DI55 به ترتیب 337/8، 307/5، 281/1 و 244/2 میلی متر و در کل دوره رشد 396/2، 365/9، 339/5 و 302/6 میلی متر به دست آمد. با کاهش محتوای رطوبت خاک، صفات مورفولوژیک گیاه کاهش یافتند. لیکن در 79% از موارد، تفاوت نتایج تیمارهای FI و DI85 معنی دار نبود. در حالی که اختلاف بین تیمار DI55 و تیمارهای FI و DI85 در همه موارد معنی دار شد. اعمال کم آبیاری منجر به کاهش تعداد میوه های جور از 33/0 عدد در هر بوته تیمار FI به 15/6 عدد در تیمار DI55 و متناظر با آن افزایش میوه های ناجور از 5/4 به 18/0 عدد در هر بوته شد. مقدار عملکرد و کارایی مصرف آب در تیمار FI، به ترتیب 18/98 تن در هکتار و 4/79 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد که با عملکرد 17/75 تن در هکتار و کارایی مصرف آب 4/85 کیلوگرم بر متر مکعب تیمار DI85 از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت. نبود اختلاف آماری معنی دار بین عملکرد تیمارهای FI و DI85 بیان کننده حفظ عملکرد گیاه فلفل در حد سطح آبیاری کامل به موازات کاهش آب آبیاری است. بدین ترتیب، تیمار DI85 جهت کشت فلفل همدانی قابل توصیه است. در شرایط حاد کم آبی نیز می توان تیمار DI70 را با عملکرد محصول 13/48 تن در هکتار به کار گرفت که نسبت به تیمار FI افت معنی دار 29 درصدی را نشان داد. همچنین، کارایی مصرف آب در تیمار DI70 کاهش معنی دار 17 درصدی نسبت به تیمار FI را نشان داد. راندمان آبیاری در تیمارهای FI، DI70،DI85 و DI55 به ترتیب 61/9، 65/3، 69/6 و 73/4 درصد به دست آمد.