هنجاریابی پرسشنامه اجتناب و آمیختگی برای جوانان در ایران

هدف پژوهش حاضر هنجاریابی پرسشنامه اجتناب و آمیختگی برای جوانان در جمعیت جوانان ایران بود. پس از ترجمه و ترجمه برگردان پرسشنامه ، داده های پژوهش در دو زیر مطالعه بررسی شدند، روش پژوهش توسعه ای و جامعه هدف نوجوانان و جوانان 15 تا 20 سال در سال 1396 بود که با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به احتساب ریزش برای هر زیر مطالعه 450 نمونه در نظر گرفته شد؛ روش نمونه گیری در هر زیر مطالعه به صورت در دسترس بود و به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های اجتناب و آمیختگی شناختی برای جوانان توسط گریکو و همکاران )2008 (، بازداری خرس سفید توسط وگنر و زاناکوس (1994) ، پذیرش و عمل نسخه دوم توسط بوند و همکاران (2011) ، مقیاس تجدید نظر شده اضطراب و افسردگی کودک و نوجوان توسط چورپیتا و همکاران (2000) و پرسشنامه سلامت روان توسط گلدبرگ و هیلر (1979) استفاده شد؛ برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی استفاده شد. تحلیل عامل اکتشافی 1 عامل (اجتناب و آمیختگی شناختی) را گزارش داد ، همچنین برای بررسی همسانی درونی آلفای کرونباخ برابر 80/0 به دست آمد که نشان داد این پرسشنامه از روایی درونی قابل قبولی برخوردار است و به منظور بررسی روایی همگرا و روایی واگرا از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 01/0> p استفاده شد که بین اجتناب و آمیختگی شناختی ، اجتناب تجربه ای، نشانه های اضطراب اجتماعی، حمله وحشت زدگی، اضطراب جدایی ، افسردگی ، اضطراب فراگیر، وسواس فکری عملی و فرونشانی تفکر رابطه مثبت و بین اجتناب و آمیختگی شناختی و سلامت روان رابطه منفی معناداری وجود داشت؛ ضریب همبستگی درون طبقه ای 91/0 به دست آمد که نشان دهنده پایایی آزمون - بازآمون قابل قبول پرسشنامه می باشد. نتایج این پژوهش حاکی از ویژگی های روانسنجی مطلوب پرسشنامه اجتناب و آمیختگی شناختی برای جوانان بود که بنابراین می توان از این ابزار در جمعیت نوجوانان و جوانان ایران در سنین 15 تا 20 سال استفاده کرد.